Vakumlu şişenin yalıtım prensibi

Vakumlu şişenin yalıtım prensibi

Modern termos, 1892 yılında İngiliz fizikçi Sir James Duval tarafından icat edildi. O zamanlar, gazın sıvılaştırılması üzerine bir araştırma çalışması yürütüyordu. Gazı düşük sıcaklıkta sıvılaştırmak için, öncelikle gazı dış sıcaklıktan yalıtabilecek bir kap tasarlaması gerekiyordu. Bu yüzden cam teknisyeni olan Berg'den kendisi için çift katmanlı bir cam kap üflemesini istedi. İki katmanın iç duvarları cıva ile kaplandı ve daha sonra iki katman arasındaki hava vakum oluşturmak için dışarı pompalandı. Vakum şişesi, içindeki sıvının sıcaklığını, ister soğuk ister sıcak olsun, belirli bir süre sabit tutabilir.

Termos şişesi ailede çoğunlukla sıcak su yalıtımı için kullanıldığından, sıcak su torbası olarak da adlandırılır. Termos şişesinin yapısı karmaşık değildir. Ortada çift katmanlı bir cam kavanoz bulunur. İki katman arasındaki vakum vakum durumuna çekilir ve gümüş veya alüminyumla kaplanır. Vakum durumu termal konveksiyonu önleyebilir. Camın kendisi kötü bir ısı iletkenidir. Gümüş kaplamalı cam, kabın içinden yayılan ısıyı geri yansıtabilir. Tersine, şişede soğuk sıvılar saklanırsa, şişe ısının dışarıdan şişeye yayılmasını önleyebilir.

Termos şişesinin mantarı genellikle mantardan veya plastikten yapılır ve bu iki malzeme de ısıyı iletmek için kolay değildir. Termos şişesinin kabuğu bambu örgülü, plastik, demir, alüminyum, paslanmaz çelik ve diğer malzemelerden yapılır. Şişenin ağzında kauçuk bir rondela ve şişenin alt kısmında kase şeklinde kauçuk bir yastık bulunur. Bunların hepsi cam safra kesesinin dış kabukla çarpışmasını önlemek için sabitlemek içindir.

Termos şişesinin en kötü ısı koruma ve soğutma işlevi dar boğaz çevresindedir. Bu nedenle, üretim sırasında dar boğaz her zaman mümkün olduğunca kısaltılır. Termos şişesinin kapasitesi ne kadar büyük ve ağzı ne kadar küçükse, ısı koruma etkisi o kadar iyidir.