ปรัชญาชีวิตในสองถ้วย

คืนฤดูหนาวคืนหนึ่ง พ่อของฉันวางแก้วน้ำสองใบไว้ที่ขอบหน้าต่าง โดยใบหนึ่งวางไว้ข้างนอกหน้าต่าง และอีกใบวางไว้ข้างในหน้าต่าง โดยมีเพียงชั้นกระจกเดียวคั่นระหว่างทั้งสอง

เช้าวันรุ่งขึ้นพ่อของฉันแสดงน้ำสองแก้วให้ฉันดูที่ขอบหน้าต่าง แก้วน้ำนอกหน้าต่างแข็งตัว แต่แก้วน้ำในหน้าต่างไม่แข็งตัว พ่อพูดว่า "น้ำแก้วเดียวกัน แค่แก้วในบ้าน แก้วนอกบ้าน ผลลัพธ์สุดท้ายแตกต่างกันมาก น้ำแก้วหนึ่งแข็งตัว แก้วอีกใบยังคงเหมือนเดิม ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสภาพแวดล้อมกำหนดลักษณะและการพัฒนาของสิ่งต่างๆ นอกจากนี้ ระหว่างแก้วน้ำสองใบนั้น มีเพียงชั้นแก้วบางๆ แต่ชั้นแก้วบางๆ นี้ ทำให้น้ำสองแก้วให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าโชคชะตามักจะอยู่ในความแตกต่างเพียงเล็กน้อย"

ตอนเย็นพ่อวางแก้วน้ำไว้บนขอบหน้าต่างสองแก้ว แก้วหนึ่งอยู่นอกหน้าต่าง และแก้วอีกหนึ่งใบอยู่ในหน้าต่าง แต่แก้วน้ำนอกหน้าต่างกลับเต็มไปด้วยปลาตัวเล็กสองตัว

เช้าวันรุ่งขึ้น พ่อของฉันเอาแก้วน้ำสองใบมาให้ฉันดู ผลก็คือ แก้วน้ำทั้งสองใบจึงไม่เป็นน้ำแข็ง เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น พ่อของฉันจึงพูดว่า “เพราะมีปลาสองตัวอยู่ในแก้วน้ำนอกหน้าต่าง พวกมันว่ายน้ำอยู่ในแก้วเพื่อต้านทานความหนาวเย็นในฤดูหนาว เนื่องจากน้ำในแก้วถูกกวนตลอดเวลา น้ำจึงไม่เป็นน้ำแข็ง แสดงให้เห็นว่าแม้สภาพแวดล้อมจะกำหนดลักษณะและพัฒนาการของสิ่งต่างๆ แต่ชีวิตไม่ได้ทำอะไรเลยต่อหน้าสภาพแวดล้อม ปลาเป็นเช่นนั้น ไม่ต้องพูดถึงมนุษย์เลย”