Levensfilosofie in twee kopjes.

Op een winteravond zette mijn vader twee kopjes water op de vensterbank, één kopje buiten het raam en één kopje binnen het raam, met alleen één laag glas ertussen.

De volgende ochtend liet mijn vader me twee kopjes water op de vensterbank zien. Het kopje water buiten het raam was bevroren, maar het kopje water binnen het raam was niet bevroren. Vader zei: "Hetzelfde glas water, gewoon een kopje in huis, een kopje buiten het huis, het uiteindelijke resultaat is heel anders, het ene kopje water bevriest, het andere kopje blijft hetzelfde, wat aantoont dat de omgeving de aard en ontwikkeling van dingen bepaalt. Bovendien zit er tussen de twee glazen water slechts een dun laagje glas, maar dit dunne laagje glas, zodat twee glazen water verschillende resultaten opleverden, wat aantoont dat het lot vaak in het kleine verschil zit.

's Avonds zette mijn vader twee kopjes water op de vensterbank, één buiten het raam en één binnen het raam, maar het kopje water buiten het raam zat vol met twee kleine visjes.

De volgende ochtend liet mijn vader me twee kopjes water zien. Als gevolg daarvan was geen van beide kopjes water bevroren. Hoe komt dat? Vader zei: "Omdat er twee vissen in het waterbekertje buiten het raam zitten. Ze zwemmen in het bekertje om de kou in de winter te weerstaan. Omdat het water in het bekertje constant wordt geroerd, is het water niet bevroren. Dit laat zien dat hoewel de omgeving de aard en ontwikkeling van dingen bepaalt, het leven niet niets doet voor het milieu, vissen wel, laat staan mensen?