De aanraking van de glazen beker

Er staat een glazen waterfles op het bureau thuis, die delicaat en kristalhelder is. Er staan prachtige gedichten op. Het handschrift is elegant en slim, de pruimenbloesem is elegant en knap, en het is erg warm en aangenaam.

Sommige mensen zeggen dat "met een mooie kop, je je beter zult voelen als je water drinkt". Ik denk het wel. In de stille nacht, vervaagt het lawaai, de onstuimigheid vervaagt, en de stemming is kalm en ontspannen. Houd op dit moment een mooie glazen kop omhoog, zet een kop thee, kijk naar de donkergroene Longjing die op en neer tuimelt, zich uitstrekt, krullende geur verfrissend, mooie stemming is niet alleen? Langzaam nippen, de tijd lijkt te vertragen.

De tijd polijstte langzaam de hoeken van de ogen, wangen zijn nog steeds glad, maar niet jong. Ik weet niet wanneer ik begon van thee te houden en begon te geven om kopjes. Het is als het leven leuk vinden en geven om de kwaliteit van het leven. Thee moet beschikbaar zijn, bij voorkeur beter.

De glazen kop werd op het bureau verwisseld en de thee die door de glazen kop werd gezet was zachter en geuriger. Korte kopjes worden langzaam dikker. De kop staat op tafel, net als de mensen van middelbare leeftijd die daar staan, stevig, dik en stabiel. Begin echt te leren denken en reflecteer constant op zichzelf. Begin je hersenen te gebruiken om actie te sturen en creatief te werken. Begin van je kinderen te houden en wees attent voor je ouders.

Kopje na kopje, de tijd verstreek in jaren. Vroeger hadden verlaten en gebroken kopjes helemaal geen spijt, net als het verspillen van veel jeugd. Maar toen het glas werd afgewassen, deed het geluid van vallen in de kom me lang pijn. Een dunne barst over het kopje, "gebroken" schoonheid is het meest pijnlijk. Misschien zullen mooie dingen niet lang duren, mensen zullen oud zijn, schoonheid zal laat zijn, dit is de wet van de natuur, kan niet veranderen, kan alleen hun mindset, gezondheid, zonneschijn, kalmte veranderen.