Zijn wegwerpbekers van papier milieuvriendelijker dan wegwerpbekers van plastic? Nee!

Zijn wegwerpbekers van papier milieuvriendelijker dan wegwerpbekers van plastic? Nee!

Volgens relevante rapporten bereikte het jaarlijkse gebruik van wegwerpbekers in China 20 miljard, wat een grote belasting vormde voor het milieu en de recycling van hulpbronnen. Mensen gebruiken wegwerpproducten voor het gemak, maar op dit moment, met de verbetering van het bewustzijn van mensen over milieubescherming, zullen consumptieconcepten passende aanpassingen maken. Staand voor de oogverblindende toonbank en de waren van de supermarkt, zal het publiek kiezen voor wegwerpbekers wanneer de volgende keuzevragen rijzen:

Wat is milieuvriendelijker, een wegwerpbeker van papier of een wegwerpbeker van plastic?

Bij het beantwoorden van deze vraag gaan we ervan uit dat plastic een op olie gebaseerd product is, dat olie en energie verbruikt in het productieproces en moeilijk afbreekbaar is na gebruik. Het is een van de witte vervuilingen. Het hoofdbestanddeel van papieren bekers is cellulose, een natuurlijke hernieuwbare hulpbron. Hoewel het productieproces ook vervuiling kan veroorzaken, maar geen aardolieproducten verbruikt, zou het energieverbruik relatief laag moeten zijn. Het belangrijkste is dat cellulose gemakkelijk afbreekbaar is en geen witte vervuiling zal veroorzaken. Daarom zouden de meeste mensen denken dat wegwerpbekers van papier milieuvriendelijker zijn dan wegwerpbekers van plastic. Hoe eenvoudiger het probleem echter is, hoe interessanter het verhaal is, en het feit is niet zo eenvoudig als gedacht.

Tegelijkertijd zijn data het meest invloedrijk: de Canadese wetenschapper Hawking maakte hier een serieuze analyse van en vergeleek wegwerpbekers voor warme dranken. Hij voerde een complete set van milieuwaardebeoordelingen uit van wegwerpbekers van papier en wegwerpbekers van schuimplastic (PS, PS), van grondstoffen tot verwerkingsprocedures, materialen en recyclingopties tot uiteindelijk gebruik en behandeling. De uiteindelijke conclusie is verrassend. Papieren bekers zijn niet alleen niet milieuvriendelijker dan plastic bekers, maar ook meerdere malen meer vervuild dan plastic bekers in het productieproces.

Deel A: Biotoxiciteit.

Momenteel zijn er drie soorten wegwerppapieren bekers op de markt: de eerste is gemaakt van wit karton, dat voornamelijk wordt gebruikt om droge dingen te vullen en niet kan worden gebruikt om water en olie in te bewaren; de tweede is een met was bedekte papieren beker, die dikker en waterdicht is omdat deze in was is gedrenkt, maar als de temperatuur van het water in de beker hoger is dan 40 graden C. Smelt de was en bevat was kankerverwekkende polycyclische aromatische koolwaterstoffen; de derde is nu een veelgebruikte papieren beker, de buitenkant is een laag papier, de binnenkant is een laag filmpapier, als het gebruikte materiaal niet goed is of de verwerkingstechnologie niet geschikt is, zullen er schadelijke stoffen worden geproduceerd. Bovendien voegen sommige fabrikanten veel fluorescerende witmakers toe om de beker er witter uit te laten zien, wat ook een potentieel kankerverwekkend middel is.

En wegwerp plastic bekers voegen vaak wat weekmakers toe, die veel schadelijke stoffen bevatten. Wanneer ze worden gebruikt om heet water te vullen, zullen schadelijke stoffen zich verdunnen in het water, en de binnenste microporeuze structuur van het plastic bekerlichaam heeft veel gaten, die gemakkelijk vuil en vervuiling kunnen bevatten, en onreine reiniging zal leiden tot kieming van bacteriën.

Deel B: Grondstoffen.

Grondstoffen, papier voor wegwerpbekers wordt gemaakt van houtpulp, terwijl schuimbekers voor warme dranken koolwaterstoffen zijn die uit aardolie worden gewonnen. Hout is een hernieuwbare hulpbron, maar in het proces van pulpproductie is het noodzakelijk om wegen aan te leggen en bomen in grote hoeveelheden te kappen. Deze factoren zullen een negatieve impact hebben op het natuurlijke milieu. Vooral als deze ontbossingsgebieden een groot deel van het stroomgebied beslaan, zal dit leiden tot een toename van de maximale stroomsnelheid en een afname van de minimale stroomsnelheid in het stroomgebied, wat zal leiden tot instabiliteit van het milieu, soms droogte, soms overstromingen, wat de levensomstandigheden en productie van de lokale bevolking ernstig zal aantasten.

In het proces van olie-exploratie en -exploitatie zal het ook een impact hebben op het lokale milieu en ecosysteem, maar vanwege het beperkte oppervlak van een oliebron is de impact op het oppervlak kleiner dan die van bosbedekking met dezelfde hoeveelheid hout. Daarom heeft hetzelfde aantal wegwerpbekers van papier een grotere impact dan wegwerpbekers van plastic, vanwege de negatieve impact op het milieu van grondstoffen.

Deel C: Productieproces en energieverbruik.

Papieren bekers worden gemaakt van gebleekte pulp en er zijn anorganische stoffen nodig in het proces van papierproductie. Wanneer onbruikbare bladeren, schors en wortels worden afgesneden, gaat bijna de helft van de pulpkwaliteit verloren. Daarom zijn er gemiddeld 33 g hout en 4 g restbrandstof nodig om een beker van 10,1 g te bereiden. Als een papieren beker een plastic of wasachtige coating nodig heeft, is er meer olie nodig. Bovendien is het gebruik van anorganische stoffen in het kraftpulpingproces erg laag, wat resulteert in gemiddeld 1,8 g niet-recyclebare chemicaliën per wegwerpbeker. Wat betreft geschuimde plastic bekers zijn de benodigde materialen slechts 1/6 van wegwerppapieren bekers en worden vaste katalysatoren gebruikt in het syntheseproces, wat de benuttingsgraad en conversieratio van chemische stoffen aanzienlijk verbetert. Elke metrische ton polystyreen vereist 33 kg chemische input en elke beker vereist gemiddeld 0,05 g. Dezelfde kwaliteit polystyreen gebruikt slechts 3% van de chemische stoffen die in papieren bekers worden gebruikt. In termen van energieverbruik verbruikt elke beker zes keer zoveel houtpulp als polystyreen. Daarom is het stoomverbruik van papieren bekers 12 keer, het elektriciteitsverbruik 36 keer en het koelwaterverbruik 2 keer vergeleken met schuimbekers. Bovendien is de hoeveelheid rioolwater die door pulp wordt geproduceerd in het proces van het maken van papieren bekers 580 keer die van polystyreen in het proces van het maken van geschuimde plastic bekers. De mate van overdracht van verontreinigende stoffen van pulpproductie en bleekproces in rioolwater wordt bepaald door specifieke details, maar andere verontreinigende stoffen, met uitzondering van metaalzouten, zijn nog steeds 10 tot 100 keer de verontreinigende stoffen in rioolwater dat wordt geproduceerd door polystyreenproductie.

Deel D: Afbraak en herstel.

Hoewel wegwerpbekers van papier van cellulose zijn gemaakt en hernieuwbaar zijn, kunnen ze alleen als niet-recyclebaar worden beschouwd in de technologie door het gebruik van in water onoplosbare thermoplastische harsen of oplosmiddelhoudende lijmen, omdat de lijmhars niet kan worden verwijderd tijdens het raffinageproces en als het buitenste brood van de papieren beker in plastic is verpakt. Films of paraffines worden gebruikt om hun prestaties te verbeteren, wat ook het herstel van vezels belemmert. Bovendien vereist de afbraak van cellulose een bepaalde temperatuur en vochtigheid, dat wil zeggen dat papieren afvalbekers op vuilstortplaatsen mogelijk niet volledig biologisch afbreekbaar zijn, vooral niet in droge gebieden.

Wat betreft wegwerpbekers zijn er drie hoofdmethoden voor het afvoeren ervan: storten, verbranden en recyclen.

Stortplaatsmethode. Hoewel deze methode eenvoudig is, goedkoop, geen apparatuur nodig heeft en vanwege de chemische inertie, zal het het oppervlak niet vervuilen of de vegetatie in gevaar brengen na diepe begraving. Het kan de milieuvervuiling op de snelste manier oplossen, maar deze methode is niet in lijn met de strategie van duurzame ontwikkeling en er zullen enkele potentiële gevaren zijn.

Verbrandingsmethode. Deze methode kan de warmte die wordt gegenereerd bij het verbrandingsproces van een groot aantal weggegooide plastic bekers omzetten in elektrische energie, het gebruik van hulpbronnen realiseren en economische voordelen verkrijgen. Het is economisch wenselijk voor ontwikkelde landen met dure arbeidskrachten, maar het verbrandingsproces zal een groot aantal broeikasgassen produceren, zoals CO2 en polycyclische aromatische stoffen met sterke carcinogeniciteit.

Recycling en hergebruik. Deze technologie is de meest effectieve manier om het tekort aan energiebronnen op te lossen. Hoewel de toepassing van gerecyclede harsen in de voedingsindustrie beperkt is, is het slechts een van de manieren om kunststoffen te recyclen. Ze kunnen ook worden gebruikt in verpakkingsmaterialen, isolatiematerialen, flotatieplaten, meubels, drainagebuistegels enzovoort.

De laatste jaren zijn plastic bekers en plastic waterflessen ook bezig met recyclebaarheid. Biome Bioplastics produceert ook een bio-plastic beker met Eucalyptus als grondstof, evenals biologisch afbreekbare polymelkzuur (PLA) plastic beker. Naar verluidt bestaat de nieuwe beker uit drie delen. Het oppervlak van de beker is bedekt met bioplastic. De binnenkant van de beker is gemaakt van houtpapier. De bekerhoes is ook gemaakt van verschillende vormen van bioplastic. Volgens rapporten is de beker van Eucalyptusmateriaal volledig recyclebaar, na testen kan de beker na drie maanden in de grond volledig worden afgebroken, wat betekent dat de stortplaatsbehandeling van deze beker niet zal lijken op "witte vervuiling".

Uit bovenstaande analyse blijkt dat er misverstanden zijn over de milieubescherming van wegwerpbekers van papier en plastic wegwerpbekers. In feite zijn wegwerpbekers van papier niet zo milieuvriendelijk als plastic wegwerpbekers. Vooral de grote hoeveelheid energieverbruik die wordt geproduceerd in het productieproces van wegwerpbekers van papier is een grote verspilling van hulpbronnen en het milieu. En wegwerpbekers zijn niet zo gemakkelijk afbreekbaar als u zich misschien zou voorstellen, en er zijn potentiële kankerverwekkende risico's.

Met de ontwikkeling van wetenschap en technologie kunnen wegwerpbekers van bioplastic in de toekomst geleidelijk wegwerpbekers van papier en wegwerpbekers van plastic vervangen. Gezien uw gezondheid en de duurzame ontwikkeling van hulpbronnen, moeten we zo min mogelijk wegwerpbekers gebruiken in plaats van glazen bekers en geglazuurde keramische bekers. Deze twee soorten bekers bevatten niet alleen geen organische chemicaliën in het bakproces, maar hebben ook een glad oppervlak, zijn gemakkelijk schoon te maken, bacteriën en glas. Vuil groeit niet gemakkelijk op de bekerwand.