Een prachtige monoloog uit een glazen waterfles

Een prachtige monoloog uit een glazen waterfles

Ik ben een gewone doorzichtige glazen waterfles. Ik heb veel broers en zussen. Ze heten thermosflessen, plastic waterflessen, keramische bekers, roestvrijstalen bekers enzovoort.

Ik heb een klein minderwaardigheidscomplex omdat ik naakt ben. Ik ben niet zoals mijn broers en zussen, zij hebben misschien een prachtige verpakking, hebben misschien een cool uiterlijk; ik ben gewoon ik, een gladde, gewone glazen waterfles; en mijn gewone, kan bepalen dat mijn waarde niet zo hoog is als zij.

Soms, als ik zie dat de gastheer water wil drinken, mediteer ik ontelbare keren, kies voor mij, kies voor mij… Maar het is uiteindelijk een droom.

Ik vraag mij altijd af: wat is de reden dat ik niet in de gunst van mijn meester kom?

Komt het doordat ik het te warm heb nadat ik het met warm water heb gevuld?

Komt het doordat het oppervlak vochtig en oncomfortabel wordt als ik het met ijswater vul?

Komt het doordat ik te veel warmte afgeef en het water binnenkort afkoelt?

Is het omdat ik te kwetsbaar ben om mijn botten ooit te breken?

Of…

Uiteindelijk besloot ik om naar de buitenwereld te gaan om te zoeken naar schatten die een rol konden spelen in mijn bestaan. Ik heb de hele rivier afgereisd, noord en zuid, en over de bergen en sneeuw. Ik heb het eindelijk gevonden. Iets dat ik mijn jurk kan noemen.

Daarmee, super waterbestendigheid, kan de eigenaar geen natte handen meer hebben; Daarmee kan de eigenaar zich geen zorgen meer maken over de temperatuur van het water vanwege de superlange thermische isolatie. Daarmee, de juiste warmte-isolatie, kan de eigenaar zich geen zorgen meer maken over hete handen; Daarmee, de juiste anti-vibratie, kan de eigenaar zich geen zorgen meer maken over mijn kwetsbare lichaam.

Dus ik nam dit artefact en ging op weg naar huis. Toen ik in mijn oorspronkelijke verblijfplaats verscheen in gele kleren, zag ik de ogen van de eigenaar stralen. Eindelijk strekte zijn hand zich naar mij uit; eindelijk werd ik geliefd door mijn meester. Ik bracht me prachtige kleren mee en gaf ze aan mijn broers en zussen, in allerlei maten, in allerlei patronen, zodat ze ook een betere waarde kunnen hebben.